Süheyla Kurnaz Şiirleri

Gecenin koynuna asılmış bakışlarım taş yosunlarına çarpmakta
gece tüm gizemiyle çökmüştü yine omuzlarıma
arıyordu bir gülü sessiz sedasız açan bir gülü
yine suskusuna teslim olmuştu
avazı çıktığı kadar sükutu basıyordu bağrına
oysa gece ışıl ışıl parlıyordu yüreğinde

komşu neredesin,
karşımda iken bile ulaşılamayan menzilde
yanı başımda sesi sesimde titrerken,
kor düşmüş mesafelerimin önünde
ağıt yakmak sadece yüreğine ait bir sevda türküsüydü
geceler lale, geceler gül’dü
geceyi bölen koskoca bir sükutun, iki yanına düşmüş iki damla gözyaşı
komşuluğuna razı iki damla yaş,
çorak toprakları bile yeşertecek sevecenlikte

gülüm sen dalında güzelsin sen dalında ıtırını dağıtırsın aleme
kokunla sarmaş dolaş olmuş geceler
sabah dallarında sevinirken kelebekler
seher rüzgarları uçuşturur kokunu, tüm sevdalıların göz bebeklerine
akşamları iple çeker kardelenler
ayaza kesmiş kış akşamlarından bahara müjde verircesine

yakın mı bahar, yoksa siz mi tez döndünüz göçmen kuşlar
bu yalancı bahar sizi demi aldattı
daha demince, daha demince, kır çiçekleri gibi düşüyordu kar
ruhumu acıtan işte o susmalarındı yar

bin bir kelimeyle süslü susmalarında, güvercinler kanat çırparken
devrik cümleler telaşında gözlerimden gece akıyordu,
gece gözlerine
saçlarında ağartıyordum sabahları,
güneş her zamankinden daha parlak doğuyordu üzerime
pencereme konan bülbül seni şakıyordu
sense her zaman ki gibi gizlice bakıyordun
penceren yarı açık

ey gecenin gülü esrarın sende kalsın
gizlice bakan gözlerin bende
komşuluk hatırına kapama pencereni
iklimler aşıp geldim komşuluğuna can atarak
yıldızlardan bir demet yapıp saçlarına serpiştirdim
geceler nurunu kıskanıp kapında sabahladılar

Yazan: Turhan TOY
Seslendiren: Süheyla KURNAZ